z https://korwin-mikke.pl/blog

Montaż wentylacji mechanicznej nie tylko musi być skonstruowana z dobrych jakościowo produktów,  główne funkcje, innymi słowy odpowiednią przemianę dodatkowo filtrację powietrza. prawidłowo zaplanowany system wentylacji mechanicznej ma obowiązek charakteryzować się wysokim odbieraniem ciepła przy równoczesnej kooperacji z innymi okablowaniami budynku, z używaniem występujących  źródeł energii.

Decydując się na stosowanie systemu wentylacji mechanicznej na etapie projektowania, lecz również trzeba znaleźć największe ekonomiczności i poprawić sterowanie zamontowanych elementów. W tym momencie warto pomyśleć nad tym, jak skutecznie wykorzystać wszystkie dostępne w budynku instalacje tudzież źródła energii odnawialnej, podnosząc skuteczność systemu.
W wersji zwykłej układ wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej ogranicza się do filtracji i zmiany powietrza. na nieszczęście, takie koncepcja powoduje uciążliwość dla użytkowników, w lecie podnosząc temperaturę w pokojach, a w zimie wywołując uczucie zimna i przeciągu, jednocześnie wychładzając budynek.
Nowoczesne systemy wentylacyjne muszą utrzymać maksymalny komfort przy możliwie niewielkim wykorzystaniu energii pierwotnej potrzebnej do ich pracy oraz wymiany powietrza.
Gospodarcze oraz prawne przesłanki wymuszają w pierwszej kolejności zastosowanie energii skumulowanej w powietrzu wykorzystywanym, wydalanym z budynku poprzez stosowanie na ogromną skalę odzyskiwania ciepła z powietrza zużywanego. Inne możliwości udostępnia powietrzna pompa ciepła, jaka przy równoczesnym wentylowaniu budynków może asymilować sporą cześć ciepła z powietrza i przekazać ją w postaci energii cieplnej do wody użytkowej, osuszając i ochładzając przy tym wynikowo powietrze. Wadami tego stanu bywają jednak ograniczenia wywołane wymaganiami dotyczącymi zachowania minimalnej temperatury pracy układu oraz problemy regulacyjne, zwłaszcza w przypadku wymagań ciągłego wentylowania mieszkań.
Kolejno należy uwzględnić zasadę wykorzystania odzysku energii z gruntu, gdzie na pewnej głębokości temperatura się unormuje. W zależności od wielkości miejsca, położenia i rodzaju budynku trzeba zastosować system wymiennika gruntowego (GWG), jaki na sposób bezpośredni będzie działał z wentylacją mechaniczną lub powietrzną pompą ciepła.
Wybór modelu GWG bywa uzależniony od możliwości montażowych, rodzaju gruntu oraz winien mieć kręgosłup indywidualny. ewentualnie można wykorzystać energię gruntu dla potrzeb chłodzenia powietrza wentylacyjnego pośrednio, tj. z wykorzystaniem solankowej pompy ciepła, której podstawowym zadaniem w tym przypadku bywa uzyskanie ciepła dla co. i c.w.u. W pewnych kontekstach, przy zachowaniu priorytetów pracy i również niedużym wkładzie pieniędzy, trzeba połączyć działania obu tych instalacji, optymalizując wzajemnie ich pracę.
Wynikłe możliwości połączenia instalacji wentylacji mechanicznej, pompy ciepła i systemów gruntowych GWC nie koniecznie mają wyjaśnienie ekonomiczne, stanowią wprawdzie doskonałą opcją dla tradycyjnych rozwiązań.
Minusem ich wykorzystania są trudności regulacyjne tudzież wynikowe parametry powietrza, które otrzymujemy podczas ich stosowaniu. w sprawie zapewnienia całej obróbki powietrza wypada wykorzystać różne instalacje w budynku, np. stosując nagrzewnicę wodną zasilaną gazem lub energię elektryczną w systemach chłodzenia z bezpośrednim odparowaniem, glikolowych itp. 

Sterowanie układem
Programując aplikacje sterujące, należy mieć na względzie nie tylko wymagania użytkownika, zabezpieczenie układu np. przeciwzamrożeniowe, ale też zyski ciepła, tak by układ pracował w oparciu  zadaną temperaturę komfortu regulowaną indywidualnie - temperaturą nawiewu lub pomieszczenia w zależności od zapotrzebowania.
W przypadku występowania źródeł chłodu, np. przy zastosowaniu niezależnej klimatyzacji typu split,
wentylacja z odzyskiem energii powinna mieć możliwość aktywacji odzysku chłodu, który załączy się
automatycznie przy korzystnym układzie temperatur.
Osobnym zagadnieniem jest współpraca z nadrzędnym systemem zarządzania budynkiem, np. BMS.

Rozprzestrzenianie się powietrza
Nie bacząc na rozwiązania należy bezustannie zwracać uwagę na składniki, ponieważ super rozwiązanie nie będzie przynosić spodziewanych korzyści, kiedy wykorzystamy niskiej jakości materiały montażowe. Główną rolę odgrywają systemy dystrybucji powietrza, od których wymaga się przede wszystkim niewielkich oporów produkowanych podczas przepływu i wysokiej odporności.
co więcej w toku dystrybucji powietrza potrzebna okazuje się odpowiednia ochrona cieplna instalacji, która jednakowo musi chronić budynek przed powstaniem mostków cieplnych, np. w czasie sprowadzenia rur wzdłuż stropodachów. wybór rozwiązania i sposobu dystrybucji ma obowiązek uwzględnić możliwości architektoniczne oraz indywidualne ustalenia z wykonawcą.
współcześnie na rynku dostępnych jest kilka systemów dystrybucji powietrza w układach wentylacyjno-klimatyzacyjnych:
• Rury elastyczne izolowane i niechronione - proste w montażu i przewożeniu, charakteryzują się niską ceną kupna. Biorąc pod uwagę chropowatą strukturę wewnętrzną i słabą wytrzymałość muszą być używane w ograniczonym stopniu, tj. jedynie na krótkich odcinkach, np. dla celów wygłuszenia dźwięków w instalacji.
• Rury stalowe okrągłe tzw. spiro i prostokątne - optymalne pod kątem jakości, ceny i możliwości montażowych. Umożliwiają zachowanie wysokiej izolacji systemu i posiadają szerokie wykorzystanie w układach wentylacyjnych.
• Rury z tworzyw sztucznych charakteryzują się nie skomplikowanym, szybkim montażem i względnie wysoką ceną. na nieszczęście posiadają ograniczenia w używaniu ze względu na niewielkie promienie, wymiary i kłopoty w zapewnieniu odpowiedniej izolacji.
• Elementy wykonywane z wełny szklanej - lekka struktura, jednakże wysoka opłata sprawiają, że technologia jest zalecana rzadziej. Częste błędy pojawiają się na elementach końcowych instalacji, niwelując korzyści wynikające z zastosowania obróbki powietrza.
Zwłaszcza w przypadku instalacji nawiewnej należy zwrócić uwagę na prawidłowy dobór elementów nawiewnych, pamiętając, że źle dobrany nawiewnik potrafi zaprzepaścić cały efekt, jaki został uzyskany podczas mozolnej obróbki powietrza.
Ogólnie elementy rozdziału powietrza w systemach wentylacyjnych możemy podzielić, w zależności od ich funkcji oraz lokalizacji, na:
• sufitowe, np. anemostaty sufitowe, nawiewniki wirowe;
• ścienne, np. nawiewniki kierunkowe i dysze dalekiego zasięgu;
• przypodłogowe, np. nawiewniki szczelinowe, podłogowe.
Podczas doboru należy brać pod uwagę nie tylko jego lokalizację, ale też wydajność, temperaturę, zasięg, jaki powinien zapewnić oraz prędkość przepływu powietrza w strefie przebywania ludzi.
Ważnym aspektem są też względy estetyczne, gdyrż w przypadku systemów wentylacyjnych elementy końcowe instalacji stanowią często jedyny element widoczny, powinny być więc dobierane z uwzględnieniem standardu wnętrz i w uzgodnieniu z inwestorem.
Elementy końcowe instalacji stanowią często element regulacyjny instalacji, który jednak nie powinien dławić całego ciśnienia, gdyż wówczas instalacja może generować hałas.
Aspekty montażowe i serwisowe
Głównym zadaniem układu wentylacji jest dostarczanie powietrza, dlatego warto zadbać o ich odpowiednią czystość już na etapie montażu - zgodnie z zasadą „lepiej zapobiegać niż leczyć". Mając na względzie tę zasadę i przy zachowaniu odpowiedniej klasy filtracji powietrza, możemy ograniczyć czynności serwisowe do minimum. Częstotliwość i sposób serwisowania powinny być określone przed producenta urządzeń oraz wykonawcę, który powinien przekazać szczegółowe wytyczne eksploatacyjne systemu po zakończeniu prac montażowych.
Artykuł na podstawie: instalator.pl

Dziś był aktywowany nasz nowy blog. Proszę śledź go, będziemy się starać zawsze dostarczać świeże informacje. Czytać posty blogu można także przez RSS kanał.

Sporo nie o klimatyzacji

Stosowane sprzęty do alternatywnego wykorzystywania wód pochodzących z opadów mają obowiązek przydawać się do umieszczania na względnie małych głębokościach, dysponować ogromną kubaturą oraz (w wypadku monitoringu) być wyposażone w super rozwiniętą powierzchnię styku z otoczeniem. Studnie chłonne były poznane od wieków i bardzo rozpowszechnione, to przecież jako urządzenia techniczne posiadają co niemiara podstawowych błędów. po pierwsze bywają one względnie głębokie, mają zbyt małe pojemności retencyjne oraz niewielkie miejsca styku z podłogą. nadto da się zaobserwować złą tendencję do tworzenia zawiłych zespołów studni i łączących je rurociągów, nieodbijających rzeczywistym sposobom rozkładu wód pochodzących z deszczu.
 drenażu rozsączającego ogranicza się do konkretnych rozwiązań z rur preferowanych o  odpowiednio wielkich średnicach (praktycznie min. o 35cm), zwykle współpracujących z pozostałymi elementami do rozsączania bądź ściekami jako element odciążający. czynnik rurociągu pojawia się również w przypadku ograniczenia planu do retencji.
w najwyższym stopniu pospolitym rozwiązaniem bywają skrzynki i komory, mogące zostać użyte również do monitoringu, tudzież do konstruowania pod ziemią zbiornika retencyjnego wód opadowych.
Skrzynki są niedużymi prostopadłościennymi tworami o ażurowych ściankach, wytwarzanymi z PE lub PR o innych warunkach wykonania zespołu. Najważniejsza infiltracja ma miejsce przez dno, boki i górę prostopadłościanu - płaszczyzny czołowe, zależnie od odpowiedniego rozwiązania, mogą również do jakiegoś stopnia uczestniczyć w infiltracji. W wersji klasycznej skrzynka może funkcjonować w schemacie:
• pojedynczym.
• ciągu liniowego,
• palety,
• prostopadłościanu,
Jest więc ona narzędziem wszechstronnym, nadającym się do różnorodnych potrzeb. W otulinie z geowłókniny jest to pospolity układ rozsączający, po wprowadzeniu geomembrany - zasobnik retencyjny powstały na bazie małych elementów, przydatny do projektu przez przeciętnego wykonawcę.
jeden problem tworzą jednakże: odpowiednio niewielka odporność na obciążenia zewnętrzne (wprawdzie w dokumentacjach pojedynczych wytwórców występują dość pobłażliwe zapisy, mimo to w Polsce podbudowy nawierzchni nie są tak skuteczne jak np. w Niemczech) oraz niemożliwoć kontroli i czyszczenia bez rozbiórki wszystkiego. Stąd skrzynka w podstawowym przypadku predestynowana
jest do używania przede wszystkim w miejscach pojawiania się niewielkich obciążeń dynamicznych (ciężko jest jednak zaliczyć do tych np. parkingi obok centrach handlowych) oraz tam, gdzie przykładowe straty nie są zbyt wysokie.